بسیاری شهر بانه را به عنوان شهری برای خرید و تجارت می
شناسند و وقتی وارد آن می شوند بوی بازار بوی طبیعت را از مشامشان دور می کند،
غافل از اینکه بسیاری از کالاهای موجود را می توان با بهای کمی بالاتر در اطرف خود
تهیه کرد، اما طبیعت موجود که از آن غافل شده ایم را نمی توان به راحتی پیرامون
خود ببینیم.
بهار کردستان، به خصوص اردیبهشت ماه آن در نوع خود منحصر به
فرد است و اگر قصد بهره مندی از آن را داریم باز هم هوا خنک است و فرصتی هست تا
غنیمت شمریدش.
کوه "آربابا" در غرب شهر بانه واقع شده و در
دامنه آن پارک دوکانان و پیر مراد خودنمائی می کند، کوهی که نهایتا 2300 متر
ارتفاع دارد و در ارتفاع 2170 متری آن اتاقکی به قصد استراحت برای نوشیدن چای آتیشی،
شما را به خود فرا می خواند، گل های وحشی و یادگارهای جنگ هم در آن دیده می شود و
در قله آن هزاران نشان از خالق یکتا خود نمائی می کند با چشم اندازی فوق العاده در
شب و روز... آنچه خواهید دید تصاویر روز جمعه گذشته است که تقدیم شما می گردد با
این توضیح که بخشی از منطقه و مسیر صعود از پیرمراد توسط تابلوهای "هشدار
مین" باید جدی گرفته شود.
تصاویر کامل این برنامه تقدیم به مردمان خونگرم کردستان و بانه
مردمانی خوش برخورد و کلسب و حلال پیشه که البته غیر از مرکز شهر به راحتی تجارت رونق ندارد ادامه مطلب ...
گاهی احساس می کنم که مظلوم ترین عنصردر حیات، طبیعتی است که بی منت همه چیزش را در اختیار ما گذاشته و ما جز رنج و تخریب و غم و انده برای او هیچ خوراکی آماده نمی کنیم، چشمه هایش را مصادره، آب جاری رودهایش را پشت سد زندانی، کوه هایش را بنام معدن زخم و گیاهانش را به آتش می کشیم، این تغذیه کوهستان از ماست.
پناهگاه یخچال در ارتفاع 3300 متری - 29 خرداد 1394
با کمال تاسف و تاثر هر روز و ماه و سال که میگذره شاهد و ناظر پدیده ها و بلایا و آفت های جدیدی در عرصه طبیعت هستیم که عرصه را بر طبیعت و دوستدران و موجوداتی که آن را به عنوان زیستگاه خود انتخاب کرده اند سخت و سخت تر می شود، اگر تا 20 سال پیش گله مند بودیم که چرا چرای بی رویه مراتع را از بین می برد،طی 10 سال اخیر شکایت از اجرای طرح هایی مخرب به نام گردشگری داشتیم و هجوم گردشگر به مناطق بکر و تولید زباله و تهاجم فرهنگ مثلا شهری به مناطق خاص با فرهنگ های بومی و محلی ، امروزه شاهد رشد بلایایی هستیم که بر ریل جاده های خاکی ایجاد شده به نام عشایر بر محیط های آرام و ساکت می تازند و سکوت کوهستان و طبیعت و دوستدارانش را و سکون موجوردات منطقه را به واسطه آلودگی های مختلف بخصوص آلودگی شدید صوتی به هم می زنند و البته در این بین آنها نیز خود را محق می دانند.
"آفرود " (تهاجم به کوهستان و کویرو جنگل با خودرو های شاسی بلند) و موتورهای کراس و هوندا و ... همه و همه از جمله این بلایایی امروزی اند که مرتفع ترین قلل از دست آنان در امان نیست و متاسفانه داشتن روحیه تهاجمی مانع از اصلاح رفتارشان است.
ورود موتور سواران حرفه ای و غیر حرفه ای و بعضا تجمع بر سر چشمه ...
قله یخچال یکی از همین قلل است که شاید یک از صدها قله و منطقه ای بکر باشد که مورد تهاجم واقع شده است که نمونه آن را در تصاویر به صورت گویا می بینید، پرواز با موتورهای پر سر وصدا نه تنها امنیت منطقه، سکوت و آرامش کوهنوردان و موجودات را بلکه باعث درگیری هایی هم می شود که سرانجام خوش در پی نخواهد داشت و متاسفانه شاید بی راه نباشد که بگوئیم "هیچ درمانی هم جز درد دل ندارد"
و روزی که جاده خاکی تا میدان میشان در الوند، یا تا کاسه یخچال کشیده شد، و صدها جاده دیگر در منطقه الوند، باید فاتحه آرامش و خلوت را می خواندیم که چه خیانتی در حق طبیعت روا می داریم و به قول دکتر اذکائی " چه مغول وار بر طبیعت خود می تازیم " و مسئولینی که بدون هیچ تعصب و طبیعت دوستی چنین جاده هایی را مجوز دادند و یا سکوت کردند باید در وقت خود در پیشگاه خالق جوابگوی این خیانت ها باشند
ورود موتور باعث از بین رفت چمنزار های مسیر به خصوص در کاسه یخچال شده و علاوه بر آن ورود خودروها به کوهستان نیز بسیاری پیامد منفی در پی دارد که به وقت خود بدان هم اشاراتی خواهم نمود.
اینهم آفرودی ها و جاده ای که در الوند برای انتقال آب کشیده شد و از عوامل این هجوم به حساب می آید
پی نوشت :
در مواجهه با این ماجراجویان، آنان نیز سهم خود را از طبیعت می خواهند و خود را محق می دانند، سوال بنده ایست که اگر کوهنوردی وسط پیست موتورسواری آنان برود چه اتفاقی خواهد افتاد آیاد به راحتی قضاوت خواهند کرد ... سنگی که از زیر چرخ موتور در رفته و به کوهنوردی اصابت کرده و او را زخمی کرده جطور؟ فرمانی که به پهلوی دوست کوهنورد من خورده چطوره؟
آیا اینگونه اقداملات نمونه وندالیسم(دیگر آزاری) می تواند باشد ؟
و در پایان از ماست که بر ماست !!!
عکس: علی بیات 29 خرداد 1394 منطقه یخچال از ارتفاعات الوند 3580 متر
دراردیبهشت ماه سال جاری هیئت کوهنوردی ملایر همایش کوهنوردی صعود به قله لشگردر را برنامه ریزی و اجرا نمود که سعادت حضور نداشتم اما بهانه ای شد تا مستقل صعودی داشته باشم که در معیت همکاران گرامی آقایان قدکچی، مرادی و محمدی در برنامه یک روزه به این قله زیبا و لاله های واژگونش سری بزنیم و به محیط بان شهیدش آقای عبدالله یاری که توسط شکارچیان بزدل به شهادت رسیدادای احترام کنیم ، ماحصل آن تصاویری است تقدیم به شما ...گرچه بر هم زدن سکوت منطقه حفاظت شده با صعودهای جمعی می تواند با مدیریت بهتر با کمترین آسیب همراه باشد.
کارشناس مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان گفت: تراکم گیاه توتیا در دامنههای الوند رو به کاهش است.
"همایون خیری" در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، همدان، با بیان اینکه دامنه الوند و سایر مناطق استان همدان محل رویش بسیاری از گیاهان دارویی است، اظهار کرد: توتیا گیاهی است بوتهای به ارتفاع 20 سانتیمتر که در فصل بهار در ارتفاعات 2000 متری و بالاتر رشد میکند و تراکم این گیاه نسبت به سالهای قبل کمتر شده و در معرض خطر است.
وی با اشاره به رویش گیاهان داروی مختلف در مراتع همدان، اظهار کرد: گیاه توتیا و ریواس نیز جزء گیاهان دارویی و پرمصرفی هستند که در این مناطق رویش دارند و روزبهروز تراکم آنها رو به کاهش است.
خیری تصریح کرد: گلهای توتیا از سفید تا بنفش بسیار زیبا دیده میشود و در انتهای ساقه و جایی که به گلها میچسبد گرد سفید رنگی تولید میشود که ساقه را میپوشاند به طوریکه این گرد خاصیت ضدعفونی کنندگی دارد.
کارشناس مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان خاطرنشان کرد: گیاه ریواس نسبت به توتیا دامنه پراکنش بیشتری دارد به طوریکه در دامنههای شمالی و جنوبی الوند و بوقاطی میروید اما باید توجه کرد که این گیاه نیز در صورت برداشتهای بیرویه از بین میرود.
وی یادآور شد: ریواس گیاهی بوتهای با برگهای گرد بزرگ است که در منطقه کوهستانی و شیبهای شمالی رشد میکند، گلهای این گیاه خوشهای قرمز رنگ بوده و دمبرگهای قرمز رنگ و جوان آن قابل استفاده است.
"مفراح" گونه اختصاصی استان همدان
کارشناس مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان گفت: گیاه دارویی مفراح تنها گونه از خانواده نعناییان است که فقط در همدان پراکنش دارد.
وی افزود: این گیاه دارویی در کنار آبراهههای منطقه الوند رشد میکند و گونهای خاص از خانواده نعناییان است که در استان همدان رویش دارد.
خیری با بیان اینکه این گیاه به علت استفاده در زمینههای مختلف دارویی، بهداشتی و غذایی حائز اهمیت است، ادامه داد: کشت و تکثیر گونههای در معرض خطر و بازگردانی آنها به طبیعت یکی از وظایف باغ گیاهشناسی است.
وی با اشاره به اینکه بسیاری از گیاهان دارویی از جمله توتیا، ریواس و موسیر در معرض خطر قرار دارند، تصریح کرد: برای جلوگیری از انقراض گونههای گیاهی باید فرهنگسازی در زمینه برداشت صحیح این گیاهان صورت گیرد و همچنین از برداشت آنها در زمان بذردهی جلوگیری شود. منبع : ایسنا