سنگ سماور!

گاهی احساس می کنم که مظلوم ترین عنصردر حیات، طبیعتی است که بی منت همه چیزش را در اختیار ما گذاشته و ما جز رنج و تخریب و غم و انده برای او هیچ خوراکی آماده نمی کنیم، چشمه هایش را مصادره، آب جاری رودهایش را پشت سد زندانی، کوه هایش را بنام معدن زخم و گیاهانش را به آتش می کشیم، این تغذیه کوهستان از ماست.